Van alles en nog wat roepen zonder er bij na te denken kan tot grote gevolgen leiden.
Dat merken een aantal beurtschippers die met hun platbodem een stinkende lading vervoeren. Als ze de brugwachter niet al te vriendelijk bejegenen weigert deze de brug nog open te doen. Er ontstaat een enorme opstopping waarbij de spanning hoog oploopt. Het hele dorp bemoeit zich ermee. Als op de platbodem dan ook nog een aantal vluchtelingen wordt ontdekt zijn de rapen gaar. Net nu de brugwachter zich had voorgenomen even in alle rust te gaan genieten van zijn in het geniep bestelde gouden toilet.
Een bonte stoet aan karakters bevolken deze hilarische voorstelling.
Brugwachter Berend Blok droomt van rijkdom en weelde terwijl hij met tegenzin zijn werk moet doen in de afgelegen polder. Dat zijn vrouw het simpele en harde leven in weer en wind verheerlijkt draagt niet bij aan zijn humeur.
De zelfbenoemde artiest en sneldichter Willie Alfredo die bij elke gebeurtenis ongevraagd een gedicht uit zijn duim zuigt, dit tot verdriet van zijn vrouw Marie die haar man liever echt werk zag zoeken.
De schippers van de platbodem lijken regelrecht uit de klei getrokken, er komt geen zinnig woord uit en ze trekken zich van niemand wat aan.
Uit het Gooi is er de familie van Bezuidenhoudt die met hun motorboot een dagje “de provincie” doen maar midden in de chaos vast komen te zitten waarbij mevrouw van Bezuidenhoudt wel erg gecharmeerd raakt van de stoere brugwachter.
De visser die met zijn vrouw de hele dag in het zwarte water van het kanaal zitten te turen hebben zich ontpopt tot echte zwartkijkers; het is niet goed of het deugt niet.
Bezorgdienst Van Gend en Loos hebben aan de brugwachter een goede klant want die besteld in het geniep allemaal luxe goederen voor zichzelf. Jammer dat van Gend en Loos niet de meest handige bezorgers zijn.
Een moeder en dochter uit het Midden Oosten zijn vluchtelingen en hebben zich verstopt op een platbodem. Als ze worden ontdekt zorgen ze met hun aanwezigheid voor een ommekeer in de patstelling die is ontstaan rondom de brug.
De dames van het kerkkoor raken in extase als ze denken eindelijk echt “goed” kunnen doen voor de gemeenschap.
De ambtenaren van de gemeente, die poolshoogte komen nemen raken verstrikt in hun eigen woordenbrij.
Met al deze personages ontstaat er een komedie waarin de vraag wordt gesteld wie er bij horen en wie niet. Wie mag er door en wie niet en wie bepaalt de regels en wie moet zich er aan houden.
Sector: Kunst
Toegewezen op: 13 november 2019